PUŞKİN: «Ermənilər tezliklə sizin qaçılmaz sonunuzdur»…

AVMVİB — dən xəbərdarlıq: Ramil Səfərov bir qəhrəmandır və nöqtə.

Bir neçə gün əvvəl seqmentimizdə yenidən R. Səfərovla bağlı bir müzakirə başlandı, özü də zərərçəkmiş tərəfindən nifrət və qəzəblə başlandı.

Rəylər, həmişə olduğu kimi iki qütblü idi: səhvmi-düzmü, qəhrəmanmı, qəhrəman deyilmi. Həqiqət, həmişə olduğu kimi ortada qalıb. D. Aqaronov artıq razı olduğum bir şeyi yazdı: qəhrəmanlıq yoxdur və R.Səfərov qəhrəman deyil. Ancaq davam edən müharibə şəraitində, bizim tərəfindən qoyulmamış dəhşətli qaydalar, əsgərlərimizin öldürülməsi üçün ixtisasartırma kurslarına gələn düşmən ordusunun bir zabitinin məhv edilməsi, cəngavərlik heysiyyətinə layiq deyildir.

Bunu yalnız əzabkeş insanlar xatırlayır və xatırladırlar. Bu rahat bir təbliğat hadisəsidir. Bunu «qeyri-insani və əxlaqsız hərəkət» kimi xatırladacaqlar və «onlar bizi kəsdilər» adı ilə uydurulan bir xəttə qoşurlar — 1915, 1918, Şuşa, Sumqayıt, Bakı, Ramil …

Bu onların məşhur hiylələridir — ətrafdakıların mərhəmət hissini oyatmaqla onların siyasi və maddi rəğbətini qazanırlar. Ancaq bu vəziyyətdə onlar sussalar daha yaxşı olar.

Onlara öz tarixlərinin yaxın və uzaq tarixlərinin ən yüksək və parlaq səhifələrindən biri kimi öyündükləri bəzi hadisələri xatırlatmaq istəyirəm. Bunlar «erməni xalqının milli azadlıq hərəkatı» adlandırdıqları tarixçəyə qızıl hərflərlə yazılmışdır və onların böyüməkdə olan gələcək baş kəsən nəsilləri buradan ilham alırlar.

Birincisi 1733-cü ildə baş verib. «Erməni qadınının qəhrəmanlığı belə təcəssüm edir», 19-cu əsr ədəbi yazarı Raffi yazır. «Qəhrəmanlıq» ifadəsi bir Qarabağ kəndində orada yerləşdirilən Osmanlıya aid ordu hissəsini öldürdüklərini, gecələr qonaqpərvərliklə evlərinə qəbul edib, xidmət edən, sonra yatmaqda olan türk əsgərlərini öldürdüklərini və bu qırğında yaxından iştirak edənlərin əksərən erməni qadınları olduğunu yazmışdı.

Çox güman ki, tarixdə belə bir şey olmayıb və bu müəllifin uydurma vətənpərvərlik xəyallarının bəhrəsidir. Xəyallarını daha da inkişaf etdirir, qiyamın bütün Qarabağı bürüdüyünü və hətta Gəncədə də bütün Osmanlıları qətlə yetirdiklərini və «azad olduqlarını» bildirirdi. Bu da yazılanın nağıl olduğunu bir daha təsdiqləyir. Bununla fəxr edirlər və bununla öyünürlər! Bunla, uşaqlar kimi, qəhrəmanlar haqqında nağıllar oxuyub, özlərini ölməz Kaşşeyi və ilan Qorınıçı necə məğlub etdikləri barədə xəyal qururlar (Xatırladaq ki, Raffi Suriyada yaşamış bir erməni yazışısıdır və uydurmalar dolu yazılarında məliklikləri erməni dövlətinin rüşeymi sayırdı. Bu da tarixən erməni dövlətinin olmadığını sübut etmək üçün yetərlidir-red.).

Digər bir hadisə nisbətən bu yaxınlarda baş verib. 1973-cü ildə Amerikalı bir erməni olan Qürgen Mkrtç Yanikyan, Türkiyənin Los-Ancelesdəki baş konsulu və vitse-konsulunu dostlarının yanına dəvət etdi və yemək zamanı hər iki diplomatı güllələyərək, iki yoxlanış atəşi ilə (erməni müəllifləri bunu xüsusi olaraq qeyd edirdilər) vurdu. Qisas almağa qərar veribmiş … 60 ildən sonra.

Onlarda bu qətllər ritual, «yüksək mənəvi hərəkət», «qisas aktı» və təqlid üçün bir nümunə kimi təqdim olunur. Göründüyü kimi, onlar özlərini qədim insanlar sayırlar — çox qədimdə, 3-cü əsrdən bu cinayətə ilham verilib: Romalılar erməni kralı Papanın şam yeməyi zamanı başını kəsiblər.

İntiqamçı başkəsənlər üçün, XX əsrin ikinci yarısının beynəlxalq siyasətinin ən iyrənc hadisələrindən birinin — erməni terrorunun başlanğıc nöqtəsi oldu. Ən böyük və ən qanlı ASALA terror təşkilatının əsl adı «Yanikyan Qrupu» və ya «Yanikyan Komando» adlanırdı.

«77 yaşlı Amerika ziyalısının atəşləri erməni soyqırımının tanınması uğrunda mübarizəyə və azadlıq hərəkatının yeni bir dövrəsini başlanmasına start verdi … Bundan əlavə, bu atəşi oyanan ermənilər də də eşitdik»- deyə Rusiyadakı Ermənilər Birliyinin üzvləri yazırdı. Bu nümunələr onlara heç bir narahatlıq və şübhə doğurmurdu, əksinə qəhrəmanlıq kimi qələmə verdikləri yeni cinayətlərə ilham verirdi.

Məhkəmədə Yanikyan bildirmişdi: “Mən iki nəfəri öldürmədim, iki pisliyi məhv etdim. Onlar mənim üçün insan deyildilər.” Hadisələri təsvir edərkən onların medialarında bu sözlər manşet olmuşdu.

Niyə bu açıqlamanı R. Səfərovun aktı ilə bağlı da yayımlamırlar?

На изображении может находиться: один или несколько человек, люди стоят, на улице и природа

______________________******_____________

ГУРГЕН ЯНИКЯН: «ДЛЯ МЕНЯ ОНИ НЕ БЫЛИ ЛЮДЬМИ»

Несколько дней назад в нашем сегменте опять развернулась дискуссия, связанная с Р.Сафаровым, уверен, инициированная всхлипываниями и негодованием с многострадальной стороны.

Мнения, как всегда полярные: прав-не прав, герой-не герой. Истина, как всегда по середине. Д.Агаронов уже написал то, с чем я согласен: героизма никакого нет, и РС — не герой. Но в условиях непримиримой войны, страшные правила которой установили не мы, ликвидация офицера вражеской армии, который прибыл на курсы, чтобы повышать квалификацию для убийства наших солдат, если она и произошла, то рыцарских переживаний не заслуживает.

Вспоминают и напоминают об этом только многострадальные. Это удобный пропагандистский повод. Они будут вспоминать это по поводу и без, как «бесчеловечный и подлый поступок», ставя его в один лживый ряд под общим названием «они нас резали» — 1915, 1918, Шуша, Сумгаит, Баку, Рамиль… Это их известный прием – взывать к жалости несведущих и получать сочувствие – политическое и материальное. Но в данном конкретном случае им лучше бы помалкивать.

Я хочу напомнить им о событиях давнего и недавнего прошлого, которые они лелеют и которыми они хвастаются, как одними из самых высоких и светлых страниц своей истории. Они вписаны золотыми буквами в то, что они называют «национально-освободительным движением ар народа», на них воспитываются и вдохновляются растущие поколения головорезов.

Первый произошел в 1733. «В нем воплощен героизм арм женщины», — пишет арм литератор 19 века Раффи. «Героизм» выразился в том, что в одном карабахском селении арм-е вырезали расквартированную там османскую часть – ночью убивали спящих турецких солдат, которых в течении долгого времени гостеприимно принимали и обслуживали в своих домах, и самое активное участие в этой резне спящих приняли именно их женщины. Ничего подобного в истории скорее всего не было, и это плод патриотических фантазий автора. Он развивает свои мечты и дальше, заявляя, что восстание охватило весь Карабах, и даже в Гяндже арм-е вырезали всех османов и «освободились». И это еще больше подтверждает сказочность этого сообщения. Они гордятся и хвастаются этим! Это как дети, начитавшись сказок о богатырях, грезят о том, как они сами громят кащеев бессмертных и змеев горынычей.

Другой случай произошел относительно недавно. В 1973 г. Гурген Мкртч Яникян, американский арм-н, пригласил на обед знакомых ему генерального консула и вице-консула Турции в Лос-Анжелесе, и во время еды, застрелил обоих дипломатов, сделав два контрольных выстрела (эту деталь смачно упоминают все арм авторы). Так он решил отомстить… Спустя 60 лет.

У них это ритуальное убийство представляется, как «высокодуховный поступок», «акт мести» и пример для подражания. Видимо, они действительно древний народ — чем-то очень давним, из III века, повеяло от этого преступления: так римляне на обеде зарезали арм царя Папа.

Для мстительных головорезов оно стало отправной точкой для начала одного из наиболее отвратительных явлений международной политики второй половины ХХ века – арм терроризма. Первоначальным названием наиболее крупной и кровавой организации арм террористов АСАЛА было «Группа Яникяна» или «Яникян коммандос». «Выстрелы 77-летнего американского интеллигента дали старт борьбе за признание геноцида армян, инициировав новый виток освободительного движения… Кроме того, они были услышаны и в пробудившемся армянстве.», — пишет орган Союза армян в России. Эти примеры не вызывают у них никаких переживаний и сомнений, а наоборот вдохновляют на дальнейшие преступления, которые они оценивают, как подвиг.

На суде Яникян заявил: «Я не убивал двух людей, я уничтожил два зла. Для меня они не были людьми». Эти слова в их СМИ обязательны при описании событий.

На изображении может находиться: 3 человека, люди стоят и на улице

Почему бы им не транслировать это заявление на поступок Р. Сафарова?

(Eldar Ginesli)

**********

Ermənistanın Şirak rayonunda Türk generalı Talat Paşanı qətl edən Soqomon Teyliryanın heykəli ucaldılmışdır. Heykəlin ayağının altında Talat Paşanın kəsilmiş başı təsvir edilmişdir. Düşmənlarimizi unutmamaq və bir daha və bir daha xatırlamaq üçün paylaşılmışdır”-deyə, A. Mustafayeva qeyd edib.

Qeyd edək ki, Tələt Paşa 15 mart 1921-ci ildə Berlində Daşnaksütun partiyasının təşkil etdiyi Nemezis əməliyyatı çərçivəsində Soqomon Teyliryan adlı erməni terrorçusu tərəfindən qətlə yetirilib. Ələ keçirilən cinayətkar əqli xəstə olması bəhanə göstərilərək məhkəmə tərəfindən sərbəst buraxılıb (3 iyun 1921).

Qeyd edək ki, qatil və cinayətkar Soqomon isə məhkəmədə cinayəti şəxsən törətdiyini və bundan peşman olmadığını bildirib: “Almaniyaya bir məqsəd üçün gəlmişdim: Tələt Paşanı öldürmək. Ailəm 1915-ci ildə ermənilərin köçürülməsi zamanı ölüb, mən təsadüfən sağ qalmışam. O vaxt onu öldürmək üçün and içdim. Bəzi erməni mənşəli vətəndaşlar bu işə görə mənə pul verdi. Uzun müddət Berlində oldum. Bir neçə həftə əvvəl Tələt Paşanın evi ilə üzbəüz binada ev tutub qaldım. Ona rahatlıqla nəzarət edib, vərdişlərini əzbərlədim. Ermənilərin qatili Tələt Paşanın öldüyünü eşidən vətəndaşlarımız rahat nəfəs alacaq və bu uğurumdan dolayı mənimlə fəxr edəcəklər… Məsuliyyəti tam üzərimə götürürəm…”

На изображении может находиться: люди стоят, дерево, растение, небо, на улице и природа

3 iyun 1921-ci ildə məhkəmənin münsfilər heyətinin rəhbəri Otto Renke qərarını açıqlayır: “Şübhəli Solomon Teyliryan 15 Mart 1921-ci ildə Tələt Paşanı qəsdən öldürməkdən günahkar deyil”.

Solomon məhkəmə zalından azadlığa buraxılır. Prokuror məhkəmə prosesinin səhv qərar çıxardığını deyərək etirazını bildirsə də, bir neçə gün sonra müəmmalı şəkildə ərizəsini geri çəkir və…

Soqomon Tehliryanın oğlu isə bir neçə il öncə ABŞ-ın San-Fransisko şəhərində Almaniyanın “Süddeutsche Zeitung” qəzetinə müsahibə verib. “Tim Neshitov” imzası ilə dərc olunan müsahibədə təhlükəsizlik səbəbilə adı açıqlanmayan oğul Tehliryan atası haqqında maraqlı bəyanatlar verib.

86 yaşlı oğul Tehliryan deyib ki, Tələt Paşanı öldürdüyünə görə həbs edilən atası məhkəmədə düzgün ifadə verməyib: “Onun bacısı yox idi. Hakimə üç bacısı olduğunu demişdi. Atam heç vaxt məcburi bir köç həyatı yaşamayıb”.

Atasının döyüşdən öncə bir çox erməni kimi pul qazanmaq məqsədilə Serbiyaya getdiyini bildirən oğul Tehliryan atasının üç qardaşı olduğunu və yalnız birinin Ərzincanda yaşayan anasının yanında qaldığını bildirib: “Erməni xalqının onu bu gün də qəhrəman olaraq qəbul etməsini anlamıram. Bir qatil necə qəhrəman ola bilər. Elə mən də atamı qəhrəman kimi qəbul etməmişəm”.

Tələt Paşanın uzun müddət Berlin müsəlman məzarlığında qalan cənazəsi isə 22 il sonra İstanbula gətirilərək Hürriyət abidəsi yaxınlığında dəfn edilib (25 fevral 1943).

Onu da qeyd edək ki, adıçəkilən heykəl 2015-ci ildə, uydurma və qondarma “erməni soyqırımı”nın yüz illiyində açılıb.

Beləliklə, hələ də aramızda zatı qırıqlar və separatçı ünsürlər Ramil Səfərovda günah axtarırlar. Bir daha bildiririk ki, hər bir azərbaycanlı bilməlidir ki, Ramil Səfərov bir pisliyi ermənilikdən xilas etdiyi üçün qəhrəmandır. Həyasızlaşmaqda əvəzi olmayan bu toplum bilməlidir ki, bir gün hər 2 nəfər azərbaycanlıya 1 erməni məhv etmək tapşırılsa Yer üzünü pislikdən xilas etmiş olacağıq.

*******

Böyük rus şairi A.S. Puşkinin dediyi kimi:

Erməni!
Meymun nəslinin nümayəndəsi – sən sadəcə nəsillərin leşisən.
Təkamülün zəif bəndi, sən güllələnməyə layiqsən !
Nə vaxt nəhayət gəbərəcəksən?
Nə vaxt münaqişələr bitəcək?
Nə vaxt bitəcək yalanların, əfsanələrin?
Nə vaxt sən nəhayət anlayacaqsan ki, Ağrı dağ sizin olmayacaq?
Və batmış, günahkar xalqın həmişə batmış qalacaq.
Biz o xoşbəxtliyə inanacağıq ki, sizdən pislik görməyək
Biz sən və sənin axmaq xalqını ədalət odunda yandıracağıq,
Və yenidən dünyada sülh olacaq, dünya çiçəklənəcək.
Ermənilərsiz və şərsiz dünya ümidlərə ruhlandırır.
Yer kürəsində xoşbəxtlik olacaq və bütün xalqlar arasında sülh olacaq,
Və günəş yenidən qaranlıqlar arasından boylanacaq.
Ermənilər tezliklə sizin qaçılmaz sonunuzdur.
Siz nəhayət anlayın ki, bu dünyada sizə yer yoxdur.

(“Qafqaz pritçaları” 1837)

Армян! Потомок Обезьян-Ты просто падаль поколений
Заслуживаешь ты расстрел, слабейший ты из всех звений!
Когда же сдохнешь наконец? Когда закончатся конфликты?
Когда закончишь ты всем врать? Когда же прекратятся мифы?
Когда поймешь ты наконец, что Арарат не будет вашим?
И падший,грешный твой народ,останется на веки падшим..
Мы будем свято верить в счастье, чтоб не-видать от вас невзгод
Сожжем огнем мы правосудным, тебя и глупый твой народ.
И вновь наступит мир добра, и мир который процветает.
Мир без армян и мир без зла, мир что надеждой окрыляет
И будет счастье на земле, и будет мир меж всех народов
И солнце выглянет опять, из-за покрытых тьмою сводов.
Армяне скоро ваш конец, конец который неизбежен.

Bir şey anlada bildikmi, bizi anladınızmı, erməni sevərlər?!

Fotolarda: İrəvanda ASALA abidəsi yaxınlığındakı Elabur hərbi şöhrəti qəbiristanlığında Yanikyanın hərbi ehtiramları ilə təntənəli dəfn mərasimi. Tehliryana qoyulmuş abidədə Tələt paşanın kəsilmiş başı

Нет описания фото.

FEDAİ.AZ ARAŞDIRMA QRUPU

Bu xəbəri paylaşın: