Ermənilər adam əti yeyən, yırtıcı bir toplumdur… “Şurduvaz” (dönmə) ermənilərdən olan jurnalist Levon Məlik-Şahnəzəryan anti-Azərbaycan mövqeli yalanlar uydurmaq ustasıdı. Heç bir fakta, şahidə əsaslanmayan, ağlından keçirdiyi subyektiv fikirləri və ermənilər tərəfindən törədilmiş cinayətləri bizim adımızla bağlamağa cəhd edir.
O,” Marşrutı lyudaedov” adlı cızma-qarasında yazır: “1990-cı ildə Sov.İKP MK Siyasi Bürosunun gizli yığıncağında DTK sədri V.Kryuçkov Zaqafqaziya türklərinin şəhərdə öldürülmüş ermənilərin ətini yediklərini deyib və bu məlumatı yaymamağı tapşırıb”.
Birincisi,o hadisələrin Bakıda canlı şahidi kimi köçən ermənilərin böyük əksəriyyətinin öz əmlaklarını sərfəli bazar qiymətlərinə s atmasını görmüşəm. Sumqayıt və Bakı şəhərlərində törədilən qarşıdurmaların gizli planını Üçmüəzzin kilsəsi ilə Daşnaksyütun birgə hazırlamışdı. Erməni Ümummilli Hərəkatına, “Qarabağ” və “Krunq” təşkilatlarına könüllü ianə verməyən ermənilər siyahılaşdırılmışdı. Yerli ermənilərdən olan əlaltılar və xüsusi missiya ilə göndərilmiş emissarlar bu aktla “bir gülləylə iki quş vurmağı” planlaşdırmışdı:
Ölkənin iki böyük şəhərində sabitliyin pozulması və dünyanın diqqətinin qondarma “erməni məsələsinə” cəlb edilməsi,erməni faşizminə qarşı çıxan erməni xalqının gözünün qorxudulması.
Üstəlik, ermənilər tərəfindən törədilmiş vandalizm hərəkətlərinin də arxa plana keçirilməsi üçün bu qarşıdurmalar onlara hava-su kimi lazım idi. Çünki dünya saxta erməni göz yaşlarına inanmırdı. Hələ 1988-ci ilin sonlarına doğru dostum olan bir rus hərbçisi məndən soruşdu ki, Ermənistandan qovulan soydaşlarınızı siyahıya alırsınızmı? Ondan buna nə ehtiyac olduğunu sordum. Dedim ki, görmürsən nə kökdə qovublar bizim soydaşlarımızı? O,dedi ki,bunu mən deməli deyiləm,amma bilin ki,onların içərisində çoxlu erməni göndərilir. Bu məlumatı lazımi yerlərə göndərdik. Son pasport dəyişmə zamanı bu izlər tamamilə itirildi.
Məclumyan adlı erməni qızı onu zorlayan Qriqoryanı tanıyır.( Sumqayıt hadisələri)
Sumqayıt hadisələrinin təşkilatçısı Qriqoryan Eduard Robertoviç və onun Albert,Ernest adı qardaşlarının cinayətləri SSRİ Prokrorluğunun müstəntiqlərinin maneələrinə baxmayaraq sübut olundu. Onun 5 nəfər ermənini öldürməsi və 8 nəfər erməni qadınını zorlaması faktları sabitdi. Sumqayıt sakini,Eduard tərəfindən zorlanmış L.Meclumyan adlı qadın öz ifadəsində bu faktı zərərçəkmiş şəxs kimi təsdiqləyib. Onlarla şahidin ifadələri var. Qatil cəzasını burada çəkməli olduğu halda, öncə Rusiyaya,oradan Ermənistana ekstradisiya olunub. Az vaxtdan sonra Ermənistan rəhbərliyi tərəfindən azadlığa buraxıldı. Hazırda bu cani Moskva yaxınlığında Sergeyev-Possad şəhərində yaşayır. Yaxşı olar ki,Məlikşahnəzərov gedib bu faktları ondan öyrənsin. Ermənistandan öz tarixi yurdlarından qovulmuş 200 minlik azərbaycanlı və 18 minlik müsəlman kürtlərin başına gətirdikləri cinayətləri pərdələmək üçün də bu faktdan istifadə etdilər. Qətlə yetirdikləri 255 soydaşımızın fəryadını saxta erməni haray-həşiri içində kimsə duymaq belə istəmədi.
Ermənilər 23 nəfər məktəbli uşağıboruya dolduraraq yandırmışdılar…
Ermənilər Ermənistandan qovulmuş soydaşlarımızdan 2 nəfərin başını kəsmiş,11 nəfəri diri-diri yandırmış,3 nəfəri kəsici alətlərlə doğramış, 23 nəfəri maşınla tapdayıb öldürmüş, 57 nəfər qadın və 23 nəfər məktəbli uşağı isə boruya dolduraraq yandırmışdılar. 18 nəfər soydaşımız dağlarda donaraq ölmüş və 8 nəfər isə itkin düşmüşdür. 1988-1989-cu illər ərzində törətdikləri bu cinayətlərin fonunda ermənilər Bakı və Sumqayıtda yüz minlərlə erməninin məhv ediləcəyini gözləyirdilər. Lakin millətimizin humanist əxlaqı erməni planlarını alt-üst etdi.
İkincisi,DTK və Siyasi Büronun gizli stenoqramları indi açılıb. Yəqin bu yanlış məlumatı ermənilərdən rüşvət almış Raisa Maksimovna verib.
Üçüncüsü isə, ermənilər,biz türklərin ta qədimdən donuz əti yemədiyimizi yaxşı bilirlər. Hələ söhbət donuzdan da iyrənc bir məxluqdan getdiyini unutmayın…
Ermənilər savaşda necə vandal və pintidirlərsə informasiya savaşında da elədirlər. Bu adamlar öz antibəşəri xislətlərini gizləyə bilmirlər. Azərbaycan xalqı psixaloji olaraq ermənilərin yalançı və riyakar olmalarını bildiklərinə görə əhəmiyyət vermədikcə bunlar daha da azğınlaşırlar. Biz düşünürük ki,mədəni,inkişaf etmiş xalqlar bu iftiralara inanmaz,amma tam əksini görməkdəyik. Hələ də erməni yalanlarına inana bilən xeyli “könüllü axmaqlar” var. Erməni mətbuatı savaş dövründə yeganə hadisə olan bir əhvalatı şişirtməkdədirlər.
1993-cü ildə şəhid olmuş oğlunun qisasını almaq üçün cəbhəyə yollanan qəhrəman döyüşçü qadın Nurcahan Hüseynovanın bir erməni terrorçusunun ürəyini çıxarıb oğlunun məzarı üstdə qoymasını yazırlar (“Qolos Armenii”21.05.2013).
Bizlər o müqəddəs məzarın üzərinə murdar terrorçu ürəyi qoymarıq. Amma faktlara qalanda ermənilər bu sahədə tarixin ən relikt vəhşiliklərini ediblər.Yüzlərlə soydaşımızın başları kəsiləndə niyə bu adamların səsləri çıxmayıb? Çünki qadınlı-kişili vampirlər kimi kəsilən başdan axacaq türk qanından içmək növbəsinə durmuşdular. Budur ermənilik. Budur bəşəriyyətə təhlükə doğuran erməni faşizmi…
Növbəti kəndi alan zaman bir erməni əsgərin diri uşağın ayaqlarından yapışıb iki yerə böldüyünü gördüm. Bədənin bir parçasıyla anasının sifətinə,başına o qədər döydü ki,sifəti balasının al-qanına bulaşan qadın dəli kimi gülməyə başladı.
(“Moskovskiy komsomolets” 29.11.1994). …Şahid Səriyyə Talıbova deyir:
“Bizi erməni qəbristanlığına gətirdilər…4 nəfər gənc mesheti türkünü və 3 azərbaycanlını bir erməni yaraqlısının qəbri üstündə qurban kəsdilər (N.Yaqublu “Xocalı qırğını” Bakı 1992).Yüzlərlə şahidin ifadələri beynəlxalq təşkilatlara təqdim olunub. Sanki onların missiyası ermənilərin uydurduğu yalanlara inanmaqdı. Çünki onlar Osmanlı hüdudlarında yaşamış 1 milyon 300 minlik ermənidən meydana 2 milyonluq ölü erməni çıxara bilirlər.
90 –cı illərdə erməni və satın alınmış bəzi rus mətbuatı azərbaycanlıların “adamyeyən,vəhşi” obrazını yaratmağa başladılar. Məqsəd bu fonda məzlum erməni obrazınn yaradılması idi. Əslində isə bölgə xalqları içərisində tarixi hannibalizm izləri ilə zəngin olan tək millət elə ermənilərindir. Bu faktlar arasında faşist Almaniyasının Sovet xalqları üzərində apardıqları bir eksperimentin nəticələri də var. Bu nəticələri NKVD götürmüş və gizlin saxlamağa üstünlük vermişdir.
Faşistlərin dəhşətli sınağı…Quyuda ac qalan ermənilər insan əti yeyib?
Dərin quyularda hər xalqdan 4 nəfər olmaqla aclıq sınağına çəkilir. Müəyyən olunmuş vaxtda bu ölüm quyularından 2 nəfər ermənidən başqa bütün xalqların nümayəndələrinin ölməsi faktı ortaya çıxır. Gizli bəlgə aşiqi olan Məlikşahnəzəryan nə əcəb bu faktı da araşdırmayıb? Ermənilərin adam əti yeməyə meyilli olmasını aclıq tez bir zamanda üzə çıxarır. Ermənistan KP MK üzvü Akuni öz çıxışında deyirdi: (РГАСПИ.Ф.488,Oн.1.D.10.Л.12,12oб.14-15-18,25-28): “ Ermənistan nazirləri erməni xalqının əclaflarıdırlar,ingilis-amerikan imperializminin nökərləridir, çaqqallar kimi insan əti yeyərlər… …İtlər aclıq və xəstəlikdən ölənlərin cəsədlərini yeyirdilər, aclıq çəkən erməni uşaqları sümükləri itlərin ağzından dartıb alaraq özləri gəmirirdilər” (Kommunist İnternasionalındakı çıxışında).
Erməni qadınlarının yemək bişirdiyi qazandan insan əli çıxıb…
Ermənilərin tarix səhnəsində heyrət doğuracaq 3 keyfiyyətindən qeyri heç nələri olmayıb: Xəyanət, fahişəlik və adamyeyənlik (hannibalizm). Mənbələrə diqqət yetirək. Arakel Təbrizli (Davrijetsi) “Tarix kitabı”nda yazırdı:
“Ararat əyalətinin Oşakan kəndində bir nəfər öz evində yer qazıb zirzəmi düzəldir. Yadelliləri aldadıb evə gətirərək öldürər və bu zirzəmidə saxlayaraq bişirib yeyərmiş. Bundan xəbər tutan kənd əhalisi onu kənddən qovublar… Bdjini adlı kənddən ötənlər bir evin bacasından gur tüstü çıxdığını görub evə daxil olurlar. Burada yemək bişirən 3 qadını görürlər. Qazanın qapağını qaldıranda insan əli və bədənin digər hisslərini görürlər.Qadınlar bunu yemək üçün bişirirdilər. İçəri daxil olanlar qadınları danışmağa məcbur edəndə onlar etiraf edib dedilər:
“Yeməyə bir şey tapmadığımıza görə adamları aldadaraq evə gətirir, öldürüb yeyirdik” …
Bu hadisəyə oxşar bir hadisə də Ərzurumda baş verib. 4 qadın bir evdə məskunlaşaraq biri və ya ikisi gəzintiyə çıxıb yalan vədlərlə aldadıb evə gətirərərək öldürüb yeyərmişlər…Bir gün evə gətirdikləri qurban qurtulub qaça bilir. Şəhər hakimi paşanın yanına gəlib hadisəni danışır. Əsgərlər qadınları tutduqdan sonra evdə axtarış aparırlar. Kəsilərək yeyilmiş 24 adamın başını tapırlar…
“…Mən özüm gördüm. İki nəfər yaşlı qarı körpə qız uşağını boğaraq öldürdülər və sonra da yedilər. Mən bu barədə Sarqis adlı birinə danışdım,o da qarıları öldürdü… …Onlar təkcə yad qadın və kişiləri deyil, hətta öz övladlarını da kəsib yeyirdilər” (A,Davrijetsi “Kniqa İstoriy” 7-ci fəsil Erevan 1975).
Tarixən mənsub olduqları bu iyrənc əməllərdən qurtulmayan bir millət eyni vəhşi instinktlərdən hələ də xilas ola bilməyib. XX əsrin əvvəllərində və sonlarında da təkrar etdikləri vəhşiliklər, hannibalizm faktları yetərincədi. Hətta onlar dünyanı öz məzlumluqlarına inandırmaq üçün törətdikləri cinayət faktlarını əks tərəfin adına yazaraq yaymağa çalışarlar. Onlarla,yüzlərlə belə fakt mövcuddur. Xocalı cinayətini bizim onlara qarşı törətdiyimiz cinayət kimi təqdim etmələrini bilməyən varmı?
Azərbaycanın tanınmış yazıçısı M.S.Ordubadi ermənilərin 1906 cı il 26 dekabrda Xocalı soyqrımına uyğun Umudlu qırğını ilə bağlı “Qanlı illər” adlı əsərində yazırdı:
Xocalı girov qadınları doğrayan qəssab erməni
“Ermənilər xəncərlə hamilə övrətlərin qarnını paralayıb məsum cocuqların başlarını eşiyə çıxarmışlar…Bu xəbis rəftarla istiqlaliyyət həvəsində olan bir millətin axırı nə olacaqdır xəyalındayam.150-yə yaxın övrət və kişini doğrayıb üst-üstə yığaraq atəş ilə yaxmaq mədəniyyəti bir millətə yaraşarmı?…”
M.S.Ordubadi 1905-ci il 3 oktyabr Sırxavənd hadisələri ilə bağlı yazırdı:
“Vəhşi yırtıcılar südəmər körpələri beşiyi ilə odlayıb,bəzən də anasının qucağından alıb divarlara vurmaqla parça-parça edir, süngüyə keçirirdilər”.(M,S,Ordubadi “Qanlı illər”. Bakı 1991 s.81-86).
Yaşadığım Ağdərə bölgəsinin yaşlı sakinləri danışardılar ki,ermənilər say-seçmə igidlərimizi xaincəsinə öldürüb ətindən kabab çəkərək yeyib şənlənərmişlər.
Ermənilər yandırdıqları azərbaycanlının meyiti
Belə bir hadisə 1906-cı ilin mart ayında baş verib. Hamazaspın quldur dəstələri və yerli erməni könüllüləri Qabartı dərəsi deyilən ərazidəki kəndləri işğal edib yandırsalar da Balakişi adlı bir gəncin güclü müqavimətinə rast gəlirlər. Onunla döyüşdə 28 erməni öldürülür. Bu hadisəni baş verdiyi məkanda təsadüfən 1935-ci ildə Lələkişi Aslanovla rastlaşan və o hücumda iştirak etmiş bir Qazançı ermənisi danışıb. Onun dediyinə görə,patronu qurtaran Balakişi ayağından yaralı halda ortaya çıxır və “kişisinizsə, gəlin, məni tutun” –deyir. Yaxınlaşmaq istəyənləri bir zərbəylə yerə sərirmiş. Arxadan namərdcəsinə yaxınlaşan gülyataqlı erməni qılıncla boynuna zərbə vurur. Onun səndələdiyini görən 30 nəfərdən çox erməni, onu yerə yıxıb əl-ayağını bağlayır. Başını hülğumu üzülməməklə kəsilib buraxılır. Erməni dağdağan ağacındakı kəsilmiş yeri göstərib bunu dişləriylə əzab çəkən Balakişinin diddiyini deyib. Erməni bu qəhrəmanın ətindən kabab çəkərək yeyib şənləndiklərini də danışıb. Həmin Balakişinin əmisi oğlu olan Lələkişi Aslanov ata və oğul olan bu iki ermənini öldürərək həmin dağdağan ağacının altda basdırır. Gülyataqlı ermənini də meşədə atır. Amma onu görürlər. Lələkişi bu hadisəyə görə 10 il həbs cəzası alır və cəzasını Sibirdə çəkir.
XX əsrin sonlarında ermənilərin törətdikləri cinayətlər bu millətin tək türklər üçün deyil, bütün insanlıq üçün təhlükə olmasını sübut edir. Bu toplumun monoetnik ərazi, ölkə planlamaları, Njde kimi bir faşist köpəyinə abidə ucaltmaları bu ölkənin faşist varlığının dünyaya verdiyi bir mesajdı. Ermənilər ruhən xəstə bir millət kimi bütün qeyri millətlərə nifrət edir. İstər rus,istər fars,istər fransız,istər ingilis,istər gürcü,istərsə də türk olmasının zamanı gəldiyində heç bir fərqi yoxdur. Bir çoxlarının türkə qarşı işlətdikləri bu silah,bir gün öz əllərində partlayacaqdır. Bu faktları əslində qeyri millətlər daha yaxşı bilir.
Hələ SSRİ dövründə Cinayət Axtarışı və İstintaq idarələrində gizli təlimata görə qətlə yetirilmiş şəxsin cəsədi üzərində alçaldıcı və təhqiramiz hərəkətlərə yol verilirdisə cinayət erməni izinə istiqamətləndirilirdi. Bu faktı o sahədə çalışmış şəxslər təsdiqləyə bilərlər. Ermənilərin Qarabağ savaşı zamanı əllərinə düşən cəsədlərlə davranışları onların insan adına təhqir olduqlarını bir daha sübut edir.
Xocalıdan girov aparılmış Mehriban Əliyeva danışır (Publika.az 26.02.2015):
“Meyidlərin başını,qolunu kəsib,gözlərini çıxarırdılar. Kəsilmiş başları bişirib Əsgəranda əsir saxlanan əsirlərə yedirir və bundan həzz alırdılar…13 yaşlı bir qızın dərisini soyan Serj Sarksyan deyirdi ki, mən insan dərisi soymaqdan həzz alıram.”
Başqa bir kəlbəcərli Mikayıl adlı əsir deyib: (“Ölüm düşərgəsindən qaçış”): “Daha sonra qaniçənlər başı kəsilmiş cavan bir oğlanın ətini şişlərə çəkib kabab bişirdilər. Hər bir əsirin başına silah dayayaraq yeməyə məcbur etdilər”.
Şahid Vəzir Abışovun dedikləri: “Fevralın 25-də ermənilər Xocalıya hücum edəndə Səlimova Nənəşi oğlu Arazla birgə girov götürüb Əsgərana aparırlar. Nənəş ananın gözləri önündə sevimli oğlu Araza işgəncələr veriblər. Günahsız oğlanı tikə-tikə doğrayıblar…Hər dəfə ətini kəsib ananın ağzına basırmışlar (N.Yaqublu “Xocalı qırğını” Bakı 1992).
Yüzlərlə tükürpədici faktları dünya görməzdən gəlir. Hamı bilməlidir ki, bir sıra ölkələr Ermənistana dəstək olmaqla bu saysız-hesabsız iyrənc cinayətlərə şərik olurlar. Bu gün əldə etdiyimiz məlumatlara görə Ermənistan ordusunun öncül hissələrinin əsgərlərinə insan əti yemək vərdişi və homoseksuallıq aşılanır. Onları səhra şəraitinə hazırlamaq üçün azərbaycanlı əsirlərin başını kəsərək ətindən istifadə olunur. Elə buna görə də 4 min əsirin taleyindən heç bir xəbər yoxdur və ermənilər bu faktı gizləməyə çalışırlar. Ermənistan əhalisi bu təlimlərdən xəbərdardırlar.
“Ordu həqiqətləri” təşkilatının təşəbbüs qrupunun İrəvanda təşkil etdiyi mitinqin devizi beləydi: “Biz oğullarımızın adamyeyənlərin əlində həlak olmasını istəmirik”.
Əsgər analarının bu bəyanatı (“Arm.İnfo” İnformasiya Agentliyi 14.10.2015) yuxarıda söylənənlərin “Məlikşahnəzər nağılı” deyil, həqiqət olduğunu sübut edir.
Mən şəxsən erməni cinayətlərini araşdıran bir şəxs kimi erməni xislətinə baxıb insan olduğumdan xəcalət çəkirəm…
Yazını ilk döyüşçü jurnalist,I Qarabağ müharibəsinin qazisi, istedadlı qələm sahibi, türkoloq Turan sevdalı savaş adamı mərhum Xaqani Ədəboğlu (Rzaquliyev) 20106–ci il tarixində qələmə alıb.