Balkarlara qarşı mənfur rus-NKVD soyqırımı — 1942-ci il

REDAKSİYADAN: Bu gündən etibarən rus — kommunist faşizminin əsil mahiyyətini və bu gün içimizd oturub erməni-rusofillik edən əl köpəklərinin əsil xislətini sizlərə təqdim edəcəyik. Rusiya bəşəri cinayətlərə meyilli bir dövlətdir. Hətta xislətcə faşizmidən dəhşətli iyrəncliklərə göz qırpmadan gedə bilər. 20 Yanvar, Xocalı, Qaradağlı, Malıbəyli və s. onlarca faciənin baiskarı və icraçısıdır. O rus sevginizi bəyan edib ölkəni üfunətə qərq etməyin…

********

1942-ci il noyabr ayının səhəri, NKVD qoşunları, quldurluqla mübarizə bəhanəsi ilə Çerek dərəsində min beş yüz yatan dinc Balkar sakinini güllələdi, bir neçə kənd yandırıldı və məhv edildi.

Şahidlərin xatırladığı kimi, kənd rahatca yatırdı. Heç kim heç nədən şübhələnmirdi.

Ancaq hərəkətlər ildırım sürəti ilə və gözlənilmədən baş verdi: “Girov götürürəm, amansız davranıram, bütün əhalini məhv edirəm və binaları yandırıram … 27.11.2042 — 30.11.1942-ci illər arasında beş yaşayış məskəni dağıdıldı: Yuxarı Balkariya, Sautu, Kunyum, Yuxarı Çeqet və Qlaşevo. Bunlardan ilk üç kənd yandırıldı. 1500 nəfərə qədər insan isə məhv edildi … ”- NKVD kapitanı, 11-ci atıcı diviziya dəstəsinin komandiri N. Nakinin hesabatlarında belə yazılıb.

Evlərə soxularaq öldürmək üçün atəş edirdilər. Heç bir şeyi izah etmədən, heç bir ittiham irəli sürmədən. Kəndin hər yerində qorxudan uşaqlar və qadınların ağlaşma və qışqırıq səsləri eşidilirdi. Bütün bunları eşidən çoxları evlərin qapılarını açmaq istəmirdilər, ancaq əsgərlər qapıları təpiklə açırdılar, anaları, körpələri və zəif, yaşlı insanları vəhşicəsinə öldürürdülər. Heç bir şey anlamayan adamları yataqdan qaldırdılar, 20-30 nəfəri kiminsə evinə sürüyürdülər və qapını çöldən bağlayaraq içəriyə əl bombası atırdılar. Pəncərələrdən çıxmağa çalışan yarımcan insanlar küçədə qurğuşunla qarşılanırdı. Hamı soyuq qanlılıqla vurulurdu — yaşlı insanlar, qadınlar, uşaqlar, mane olanların hamısı …

Qanlı işlərini bitirdikdən sonra NKVD-nin «cəsur» dəstəsi kəndi tərk etdi. Çəkilişlər bitdikdən sonra sağ qalanlar evlərinə qayıtmağa başladılar. Yıxılan kəndlərdə o qədər cəsəd var idi ki, əlləri çatmadığı üçün digər kəndlər də onları basdırmağa kömək etməyə gəldilər. Hətta bütöv qalmış cəsədlərə nadir hallarda rast gəlinirdi: paltar qırıntıları, sırğalar, kül yığınında kömürlənmiş sümüklər vardı. Bir çoxunun yanmış, yarı çürümüş cəsədlərini, təbii ki, tanımaq mümkün deyildi. Sümüklər bir torbaya yığılmış, səngərlər qazılmış və kütləvi məzarlığa basdırılmışdır.

1942-ci ilin noyabr-dekabr aylarında yüksək dağlıq Balkar kəndlərinin sakinlərinin kütləvi şəkildə məhv edilməsi Stalinçi keşikçilərin dəhşətli cinayətlərindən biri idi. Bu cinayətin miqyası və qəddarlığı, etdiklərini gizlətməyə çalışanları da qorxudurdu. Saxtalaşdırmalara əl atdılar və uzun illər ictimai şüurda müdafiəsiz qadınların, uşaqların və qocaların nasistlər tərəfindən yandırıldığı və vurulduğu fikrini ortaya atdılar.

Bu xəbəri paylaşın: