1402 ci yıl Ankara müharebrsinden önce Emir Teymur, Türklere soykırım yapan Türk düşmanı ermeni destelerinin yakalanıp hüzuruna getirtdi ve ermenilerden hesap sordu;
-Öldürmek iyi bir şey mi?
Ermeniler korkudan sustular !
Timur sorularına devam etti…
-«İyi bir şey olmasaydı öldürmezdiniz. Kundaktaki bebekleri parçalara bölmezdiniz. Kendinize diken batar diye korktuğunuz halde insanları kadın erkek ayırmaksızın kazığa oturtmazdınız! Madem bunu yaptıysanız yaptıklarınızın nasıl bir şey olduğunu da göreceksiniz!»
Emir Teymur emir verdi. Ermeniler 10 kişilik gruplara ayrıldı, başları ayaklarının arasına gelecek şekilde bağlandı, kuyulara dolduruldu ve diri diri toprağa gömüldü.
Emir Teymur;» Türke zulüm edenlerin sonunun böyle olacağını söyledikten sonra dedi ;
» Birgün tarihçiler bu yaptıklarımdan dolayı beni gaddar, zalim olarak adlandıracaklar. Akıllarına geleni yazıp çizecekler. Fakat, kuru kamışı mürekkebe bulayıp yazanlar; 4 bin yok, 4 defa…100 bin değil, 400 bin defa 100 bin bacaksızın bir Türk’ün «Aşık Kemiğine » bile değmeyeceğini bilseler ve benim yanmış Türk köyleri , kazığa vurulmuş Türk kadınları, tuğla gibi duvara örülmüş Türk çocukları önünde ciğerimin kaç kez nasıl yandığını düşünüp biraz insaf edeceklerdir.
Bunun için beni kötülemezler!
Kaynak ; Teymuriler devleti tarihçisi -Şərafeddin El-i
Timurlenk Sözleri ve Hayatı m.sozkimin.com/a/1376-timurlenk-kimdir-sozleri-ve-hayati.ht…
