Redaksiyadan: Fedai.az düşmənin düşüncələrini öyrənmək və onu sizlərə təqdim etməyi öz vəzifələrindən hesab edir. Xüsusən də düşmənin daha fəal olduğu sosial şəbəkədə apardıqları müzakirələri diqqətdən qaçırmamalıyıq. Artyom Stepanyan adlı facebook istifadəçisi erməni cəmiyyətində baş verən proseslərə münasibət bildirib. Həmçinin bu profil sahibinin Rusiyada yaşayan Ermənistan vətəndaşı olması, Ermənistana investisiya qoymaq üçün gəldiyini deyən birisini ölkəmizin 3 rayonunu hələ də «sülhməramlı» adıyla işğalda saxlayan Rusiya işğal güclərinin məsuliyyət zonasına keçərək 13 avqust 2021-ci il Xankəndində və Ağdərə rayonunun işğalda qalan azərbaycanlı kəndi Umudlu kəndindəki Sərsəngdə olması da paylaşımlar arasındadır. Rus işğalçı güclərinin üzdəniraq rəhbəri Rus-TAM hara baxır?
Artyom Stepanyan: Çöküş
Bu gün Ermənistan nəinki çətin, həm də utancverici dövrlərini yaşayır! Həmişə utanacağımız, danışmaq istəməyəcəyimiz və bu barədə danışanda gözlərimizi gizlədəcəyimiz zamanlar, uşaqlarımıza və nəvələrimizə xəyanət etdiyimiz dövrdə yaşayırıq! Düşmən ölkənin sürünən işğalını davam etdirir, ölkənin bölgələrini birləşdirən magistral yol artıq bağlanıb, məsələ hakimiyyət və ordunun xəyanətində deyil, elitaların iqtidarsızlığındadır, bu da müharibə və minlərlə ölümə, məğlubiyyətə səbəb oldu.
Məsələ Ermənistanda yaşayan ermənilərin milli qürurunu tamamilə itirməsi və özünü inkar etməsidir. Ölkədə ordu kimi bir qurum yoxdur, döyüşə girmədən bir qüvvə olaraq mövcudluğunu dayandırdı, ölkənin müdafiəçisi olaraq onun əvəzində taxta əsgərlər və general mundirli geyimdə olan təlxəklər, vətən xainləri və cahillər, şəxsi mənfəətləri naminə vətəni satmağa, xalqı məhv etməyə və bölməyə hazır olan savadsız alçaqlar hakimiyyətdədirlər. Amma ən acınacaqlısı budur ki, Ermənistanda yaşayan insanlar öz ölkələrinin və soydaşlarının taleyinə biganədirlər. İrəvanı gəzin, şəhər «yeyir, içir və əylənir» düşmən ordusu torpaqları ələ keçirərək ölkə vətəndaşlarını əsir götürür.
Kəndləri gəzin, kəndlilər digər yaşayış məntəqələrinin taleyinə biganədirlər, kiçik kəndlər öz həyatlarını yaşayırlar, onlar üçün Ermənistan öz kəndləri ilə bitir. Keçmiş seçkilər göstərdi ki, Ermənistanda bütün siyasi məsələlər bir xalq partiyası tərəfindən həll olunur, «Soplist» (burun seliyi) partiyası (yeri gəlmişkən, onların bir çoxu Ermənistanın özündə yaşamayan ermənilər arasında da var), bu adamlar daim ağlayır və üzlərini rənglə qaraldırlar. Hər kəsi Ermənistana kömək etməyə çağırar, amma ermənilərin özləri istisna olmaqla, sanki ölkəni Rusiya, AB, ABŞ, Çin, BMT xilas etməlidir. Qazanc üçün susamışlar, təkəbbür, qürur, öz həmvətənlərinə nifrət, bu günün acı vəziyyəti belədir. Vəziyyəti düzəltmək, hərəkət vektorunu dəyişdirmək mümkündürmü?
Bəli! Ancaq bunu, xalqın iradəsi tələb etməlidir, ümumi mənfəəti öz mənfəətindən üstün tutmaq lazımdır, hər bir müasir paytaxt kimi İrəvana güvənmək lazım deyil, şəhər ölkənin taleyi ilə maraqlanmır, bu şəhər erməni ruhu daşımır, mənfəət güdən, kosmopolit və tamahkar bir şəhərdir, ümid Gümrü, Gorus, Sevan və digər əyalət şəhərlərinə qalır.
Böyük dünyanı xatırlayın, çoxlu ölkələr var, amma Vətən bircə dənədir.
******************
Digər bir paylaşımda A. Stepanyan yazır:
Hazırda Ermənistandayam və bu, nəinki erməni xalqına empatiya qurmağı, həm də burada baş verənləri müşahidə etməyi və ən əsası, ermənilərin şəbəkədəki aktivliyi ilə müqayisə etməyi mümkün edir.
Ermənistanın başına gələn böhran çoxşaxəli və mürəkkəbdir, bu, ilk növbədə həm ölkənin özündə, həm də diasporada milli elitaların potensialının tamamilə iflasıdır və təbii ki, birbaşa siyasi, iqtisadi, inzibati, müdafiə baxımından böhran baş verir, amma ən çətini sosial böhrandır!
İrəvanda gəzərkən və şəhərlilərlə ünsiyyət quranda insanların fərqli bir reallıqda yaşadıqları və bu uydurma reallıqda hər şeyin yaxşı olduğu hiss etdiklərini gördüm. Sanki uzun müddət əvvəl uzaq bir qallaktikada bir müharibədə kimsə məğlub oldu, ölkə rəhbərliyinə və ordusuna xəyanət edildi, minlərlə insan öldü və torpaqlar itirildi, eyni qalaktikadan olan düşmən artıq Ermənistan daxilindədir və gün Ermənistan ordusunun mövqelərini atəşə tutur. Bu çox uzaq və uzun müddətdir, amma burada hər kəs əylənir və gəzir, insanların gözləri onlara xəyanət etsə də, özlərini aldadır və bunu belə qəbul edirlər!
Milli miqyasda bu, bir növ fatalizm hissidir. Əlbəttə ki, Vətəni və xalqı qorumaq üçün əlindən gələni edən bəzi insanlar var, lakin onlar ümumi saydan daha çox istisnadırlar. Bu anda, yağışdan sonra göbələk kimi, şəbəkədə «vətənpərvər» qruplar böyüyür, burada dedi -qodu şəklində boş söhbətlər, ətrafdakıların hamısının ittihamları və sonsuz qarayaxma ilə ləkələnməsi istisna olmaqla başqa məlumatlara rast gəlməzsən. Ermənistan partiyalarını tanıyırıq, bəziləri Parlamentdə oturur, digər hissəsi parlamentə düşmür. Biz onlara fərqli münasibət göstəririk, amma onlar Ermənistanın siyasi qüvvəsi deyillər. Ən çox partiyanı «Soplist» partiyası adlandırdım, bu gün Ermənistanın gündəmini onlar təyin edirlər.
Yəqin maraqlanırsınız ki, bu hansı partiyadır? Bu, fərqli ölkələrdən və bölgələrdən gələn, əllərini sıxaraq göyə baxan, onu universal ədalətsizliyə görə qınayan, daim ağlayan və üzünə bu axıntıdan ləkə salan minlərlə erməni kütləsidir!
Bəli, bütün bunlar ucuz bir antik teatrı xatırladır!
Fəaliyyət yoxdur, qərarlar yoxdur, sadəcə üzünüzə burun seliyiniz tökülür. Bu, ən çox icazə verilən partiyadır, aktiv ermənilərdən hər hansı bir potensialı üzə çıxarırlar, əsas odur ki, hər hansı bir sualı və problemi danışsın və sonra «təmiz vicdanla» özünü vətənpərvər hesab etsin. Belə qruplar kifayət qədər çoxdur, hətta əksəriyyəti belədir, məsələn, https://www.facebook.com/groups/392807472050569/?ref=share «Mütəfəkkir ermənilər və dostlar» dır!
Məhz bu əhval -ruhiyyə, vahid ictimai rəy yaratmaq ehtimalını zəiflədir. Şəbəkə trollçuluğu artıq çoxdan bir müharibə silahıdır!
Elnur Səlim